Allerlaatste blog :( van trip van Australië 18-3 t/m 21-3

18-3 Haha goed idee om uit te gaan om vervolgens weer vroeg op te staan, ik heb er nog steeds niet van geleerd. Gelukkig had ik mijn kleine rugtas al gepakt en was ook wel lekker dat ik de rest van mijn spullen in mijn kamer kon laten staan. Ik liep naar het hostel van Katharina en samen wachten we op Jonny en Julia die de auto gingen ophalen. We hadden weer een mooie witte auto om in te rijden. Maar voorlopig moet ik eerst even goed wakker worden van gisteren dus ik wilde niet meteen rijden. We wilden naar Cape Tribulation rijden daar heb je het regenwoud. Hoewel dat toch 3 uur rijden is, hadden we besloten om in Port Douglas te overnachten en dan vandaag rond Port Douglas dingen te gaan bekijken. Het eerste plaatsje wat we bezochten was Palm Cove. Je had daar een super mooi strand en het water was zo helder dat je veel vissen zag zwemmen. Het was een goede plek om te vissen, want aardig wat mensen stonden daar met hun hengel. We reden verder, we wilden eigenlijk eerst Port Douglas in maar dat waren we al voorbij gereden en dus reden door naar een plek waar we konden zwemmen bij wildwater en het was natuurlijk weer koud, maar iedereen was wel gelijk wakker. Je kon er ook rondlopen door een stuk forest en daarna gingen we weer terug naar de auto. We waren dichtbij een plek genaamd Mossman. Er was daar niet zo veel we hadden daar bij de supermarkt wat gehaald voor de lunch en reden een stuk verder door en kwamen uit bij Cooya Beach. De naam zegt het al een plek met een strand. We aten eerst onze lunch en we hadden gezelschap bij het eten. Een hondje die we later Lola noemde hield wel van wat aandacht en terwijl we naar het strand liepen, liep zij ook mee en ze wilde graag dat wij met een stok gingen gooien. Het was zo schattig om te zien. We reden terug naar Port Douglas om daar in te checken en we afgesproken om te gaan barbecuen. Dit had ik al een paar keer gedaan, maar hier in Australië heb je ook publieke barbecues dichtbij het strand. Het is ook wat veiliger om het op die plekken te doen, want op sommige plekken in Australië is het te droog om te barbecuen met een eigen barbecue. Dus zo gezegd zo gedaan, we moesten alleen wat aluminiumfolie kopen, want ze waren nog niet schoongemaakt. En het ging super snel en makkelijk. Een stukje steak, een worstje en een kip spies en nog wat gegrilde groente. We hadden het goed geregeld met z'n vieren. Na de barbecue gingen we terug naar het hostel, ik nam een douche en gelijk naar bed, morgen werd ook weer een lange dag.
 19-3 we hadden afgesproken om 8 uur te gaan ontbijten en de meiden en ik waren al wakker alleen schoneslaper Jonny lag nog te slapen. Julia maakte hem wakker en Katharina en ik begonnen aan het ontbijt. We hadden wat worstjes over van gisteren en maakten ze weer warm samen met scrambled eggs. We hadden ook nog wat watermeloen en een chocolade muffin die we deelden en zo hadden we een goed ontbijtje. De dag begon goed met de regen, maar toen we de auto in stapten was het droog. Ik reed en we gingen gelijk naar Cape Tribulation het was ongeveer een uurtje. Het begin van het rijden ging weer niet helemaal lekker haha opstart probleempjes maar daarna ging het prima. Om bij de rain forest te komen moesten we een pont nemen en eenmaal aan de overkant had je een lang stuk zigzag weg wat ik niet fijn vond om te rijden. Bij een look out point switchte Katharina en ik van plek en zij reed verder. Het goot al een tijdje van de regen ja wat verwacht je van een regenwoud. We waren bij een informatie punt gestopt voor wat informatie en een plas pauze en ik kocht toch maar een paraplu. En bij het informatie punt was het strand waar we Cape Tribulation konden zien liggen. Onze eerste stop was voor een korte wandeling van 20 minuutjes in de regen, maar het was wel een mooie wandeling en stiekem hoopten we om ergens een krokodil te spotten hoewel de kans heel klein was. We reden weer verder en nu wilden we dan naar Cape Tribulation om daar te kijken en te wandelen. We hadden een gewone auto geen 4x4 en we mochten er niet off road mee. Het bord langs de weg zei grindweg dus wij dachten dat het niet veel kwaad kon. Het ging ook een stukje goed tot het moment Katharina te dicht langs de zijkant van de weg reed en we zo in de greppel in reden die erg diep was dus de auto kwam vast te zitten. Ik en Jonny konden er alleen uit via de rechterkant dus Jonny klom via de bestuurderskant eruit. OMG dit zag er helemaal niet best uit, ik was best erg geschrokken en ik had even geen idee hoe we dit moesten oplossen. We begonnen met stenen te zoeken om onder de wielen te stoppen voor een extra stuk weg, maar gelukkig reed er een 4x4 auto langs en stopte. Zij hadden helaas geen touw of iets om de auto eruit te trekken en samen probeerden we de auto eruit te duwen. Iedereen gaf alles wat die had om de auto ook maar een stukje te laten we bewegen maar geen succes. De familie kon helaas niets betekenen voor ons en we bedankten hun voor hun hulp. We gingen verder met een stenenweg bouwen. En na 10 minuten stopten een man op een motor die samen reed met een andere man in een 4x4 auto. Zij hadden wel een touw we proberen eerst om de auto vanaf de achterkant er uit te rijden maar hierdoor kwam de auto alleen maar erger in de greppel vast te zitten. Dus het idee was om aan de voorkant te trekken. Er was zo weinig weg eigelijk om dit voor elkaar te krijgen. Jonny kwam met het idee om het touw wat korter te maken voor wat meer ruimte door hun auto en de eerste poging lukte niet de twee stukken touw schoten van elkaar af, maar de auto kwam wel in beweging we waren zo close. Poging twee. Nu brak het touw zelfs helemaal af en ik zag het helemaal niet meer zitten. Nog steeds aan het shaken en ik had voor genomen dat poging drie ook niet ging lukken en we wegenwacht moesten bellen en we een enorm bedrag moesten gaan leggen. Oké oké laatste poging dan, ik was zo gestresst dat ik even de tranen moest weg slikken. Jonny achter het stuur en een van de twee mannen in zijn auto en de rest ging duwen met al zijn, haar kracht. En omg de auto kwam in beweging en ooh yes hij kwam helemaal uit de greppel, woeehooee het was ons gewoon gelukt. Wauw wat een opluchting en nu kwamen er wat tranen van geluk haha muts dat ik ben. Zo iedereen was zo blij maar nu gingen we kijken wat voor schade de auto heeft opgelopen, het dashboard gaf geen rode lampjes dus dat is goed en we vonden een kleine kras die amper te zien wat hebben we een mazzel gehad zeg. We bedankten de twee mannen ze wilden niets van ons aannemen maar ze waren echt onze redders in nood. Iedereen was het er mee eens om niet verder op deze weg te rijden en we reden terug naar het informatie punt van eerder. Zo jammer maar ik wilde het ook niet meer riskeren op die weg. We gingen opzoek naar een pool en toen we die hadden gevonden, gingen we daar eerst lunchen en daarna zwemmen. Het regende weer en de pool was eigenlijk meer een stuk rivier. Ik maakte een filmpje met mijn go pro en daarna gingen we er weer vandoor. Als laatste stop gingen we naar een ijs salon waar ze van het fruit wat ze telen ijs van maken. Onderweg kwamen twee cassowarys tegen zo vet die vogels. Het ijs was super lekker! Het was 16.00 en het was een rit van 3 uur terug naar Cairns rijden dus we gingen er vandoor. Onderweg stopten we bij een plek waar er allemaal kleine torens van stenen waren gemaakt door mensen. Je noemt het een stenen mannetje of cairn in het engels en dat brengt dus geluk, tenzij je er eentje omgooit dan brengt het ongeluk. En wij hebben er alle vier ook eentje gebouwd. Rond 19.00 waren we dan ook terug en we moesten nog de auto een beetje schoon maken, want overal zat modder binnen in de auto. Dit was zo gedaan en we konden geen andere krassen vinden of iets dergelijks dus we waren super blij, morgen moest die weer ingeleverd worden. We hadden afgesproken om over een uurtje weet te meeten bij een restaurant en samen te eten, mijn laatste keer dinneren. Ik besefte het me maar al te goed, morgen ga ik toch echt naar huis ik vind het zo jammer. We gingen er nog een party van maken mijn laatste avond dus we gingen eerst bij Jonny's hostel wat drinken en spelletjes spelen en daarna naar Gilligans. Jonny bleef bij zijn hostel dus het was Katharina, Julia, Elli en ik en we maakten er een leuke avond vond. Het was best druk en de muziek was erg goed. We hebben ons goed vermaakt en het was een erge leuke laatste avond. 
20-3 Mehhhh ik kon wel huilen, ik ben er helemaal nog niet klaar voor om naar huis te gaan echt niet. De sfeer is hier zo geweldig, de mensen zijn zo behulpzaam en vriendelijk. De sfeer in Nederland is gewoon anders moet ik eerlijk in zijn. Nou goed ik moest eerst mijn tas inpakken en uitzoeken wat weg kon. Daarna checkte ik uit en ik moest nog even langs bij Jonny om hem geld te geven voor de auto. Daarna was het wachten, het was zo bloed heet en ik wilde niet nog gaan zwemmen, want anders voel ik me zo vies de hele rit terug naar huis. Katharina, Julia en Elli kwamen naar de receptie om samen te wachten tot ik met de shuttle bus werd opgehaald naar het vliegveld. Ik had zo'n knoop in mijn maag. Ik wilde echt nog niet weg, ik dacht dat het me niet veel zou uitmaken maar dat deed het me wel. Ik gaf de meiden een knuffel en ja daar kwamen ze de tranen, maar het mocht wel. Ik heb zulke vette en leuke gingen gedaan en vooral met deze meiden ik ben hun zo vaak tegen gekomen zij hebben een speciaal plekje in mijn hart. Ze liepen zelfs mee naar de bus stop om met me te wachten zo lief dat ze zijn. De bus was er en de meiden gingen terug naar het hostel. Bleh ik voelde me niet lekker. Op het vliegveld ging ik me mentaal klaar maken voor de lange reis terug. Hopelijk zonder gekke dingen. De eerste vlucht was naar Brisbane die was ook lekker kort en daar heb ik wat kleins voor avond gegeten, want waarschijnlijk krijg ik ook nog wat in het vliegtuig zelf. Wachten wachten wachten maar het was eindelijk 20.45 en ik had mazzel de middelste stoel was vrij dus ik kon wat lekkerder zitten. En dat was wel nodig voor de 14 uur durende rit. Ik heb denk ik 5 films proberen te kijken, maar telkens ben ik toch wel bij een film in slaap gevallen. 
21-3 Op zich vond het ik allemaal wel mee vallen hoe lang het duurde en om 5.00 was ik in Dubai. Ik was moe en eigenlijk was het 12.00 uur 's middags voor mij. Ik moest nu 3 uur wachten voor mijn volgende vlucht. Ik kon nog met wat mensen thuis praten, want zij waren nog wakker. En om 8.10 vertrokken we weer woehoe laatste vlucht zo fijn, want het is zo'n lange reis. Ik heb nog wat films gekeken en nog wat gedut en we landden precies op tijd op Schiphol. 12.40 was ik weer op Nederlandse bodem zo gek. Ik liep langs de douane naar de bagageband. Dat duurde ook nog even voor ik mijn tas voorbij zag komen. Ik was stiekem wel benieuwd wie er op mij stond te wachten. Ik liep de deuren naar de ontvangst hal en daar stonden ze dan hoor. Familie, m'n twee tantes en vrienden met een mooie spandoek zo leuk. Ik moest wel even huilen toen ik ze zag staan, ik had ook iedereen zo erg gemist. Ik mistte iedereen eigenlijk al na de 3de dag in Australië en nu kon ik iedereen weer knuffelen. Eenmaal buiten scheen wel de zon, maar ik vond het maar koud hoor. Ik gaf Stephanie een knuffel, want ze moest gelijk door naar werk, Matthijs moest sporten en Lydia moest gelijk door naar school, zo lief dat ze er toch waren. En met de rest ging ik terug naar huis. Ik was huuuiiiisss ook wel weer lekker hoor. Eigen bed, spulletjes, een normale handdoek, schoon bestek allemaal kleine dingetjes die je wel een beetje mist. We aten een broodje knakworst en ik begon met al mijn verhalen te vertellen. Ik ben voorlopig ook nog niet uitgepraat erover hoor haha, kan dagen door gaan. Ik nam nog een douche aah zo fijn om geen slippers te hoeven dragen en een gewone handdoek te gebruiken en lekker ruikende kleding aan. We hadden pannenkoeken op het menu staan, zo lekker want de hollandse pannenkoeken zijn nog steeds de lekkerste. Thomas en m'n tantes bleven nog gezellig plakken, maar ik begon me steeds meer moe te voelen. In het vliegtuig slaap je ook niet zo goed en het was 19.00 hier in Nederland maar in Australië dan 5.00 's ochtends en dat voelde ik wel. Ik sprak met mezelf af om 21.00 te gaan slapen en rond die tijd was iedereen ook naar huis. Ik gooide nog snel mijn kleding in de was en de rest ruim ik morgen wel op, want ik wilde heel graag naar bed. Hopelijk slaap ik in één keer door.

Lieve lieve iedereen die mijn blog steevast heeft gelezen. Ik vond het onwijs leuk dat jullie zo geïnteresseerd waren in mijn avonturen. Al jullie reacties vond ik zo leuk en dat deed me heel erg goed elke keer. Ik heb het onwijs naar mijn zin gehad in Australië, toen ik dit had geboekt had ik geen idee wat mij te wachten stond en ik was op een gegeven moment toch wel zenuwachtig of alles wel leuk zou zijn en of alles wel goed zou gaan. Op mijn heen reis na ging alles vlekkeloos. Alleen maar ups met heel af en toe een down momentje. Ik heb veel dingen geleerd en ik heb meer over mezelf geleerd. Op dit moment zou ik echt heel graag terug willen naar Australië als het kon, vanwege de mooie natuur, het lekkere weer en de chille sfeer. Alle mensen waren zo gastvrij en vriendelijk dat voelde altijd zo verwelkomend. Ik heb ook super leuke mensen ontmoet over de wereld van Noord Korea tot Canada en van Italië tot Vietnam zo vet. Het was een journey of a life time en om nooit te vergeten en ooh ja ik ga zeker weten een keer terug naar dit fantastische land. En nogmaals super bedankt voor het lezen iedereen!

kus Bianca